اضطراب و نگراني اين روزها ميهمان خانه های ما است اما براي دانش‌آموزان و دانشجويان رنگ و بوي ديگري دارد و بيش از اقشار ديگر آن‌ها تحت‌فشار استرس کرونا و امتحانات قرار دارند به ويژه اينکه امتحانات به دليل پيشگيري از شيوع کرونا، براي اولين بار به صورت مجازي برگزار مي‌شود و اين قشر مهم و تاثيرگذار جامعه براي نخستين بار اين فضا را تجربه مي‌کنند، اما براي کاهش استرس چه اقداماتي بايد صورت گيرد؟
برخي روانشناسان معتقدند، اضطراب جنبه انگيزشي دارد و سطح بهينه آن براي تحقق يافتن اهداف لازم است اين درحالي است که اگر اضطراب از سطح بهينه خود بيشتر شود، فرد در عملکرد دچار اختلال مي‌شود و اين اختلال ممکن است در بلند مدت به فرد آسيب برساند.
به گفته آن‌ها برخي از دانش‌آموزان در ايام امتحانات به دلايل مختلف، استرس‌هاي آسيب‌زايي را تجربه مي‌کنند، کمال‌گرايي و انتظارات بيش از حد والدين در دوران امتحانات يکي از مسائلي است که باعث تنش‌هاي رواني دانش‌آموز مي‌شود؛ به طوري‌که کودک در زمان امتحان مدام از اين مساله مي‌هراسد که اگر نتواند انتظار والدينش را برآورده کند و امتياز کامل دريافت نکند، چه اتفاقي خواهد افتاد؟ چراکه متاسفانه ممتاز بودن به خصوص در دوران دبستان با نمره تعريف مي‌شود و شايستگي‌هاي اخلاقي کودکان براي والدين چندان ارزشي ندارد.
یک روانشناس با اشاره به استرس دانش آموزان و دانشجويان در دوران امتحانات مي گويد: اين استرس ها معمولا در زمان برگزاري امتحانات پايان ترم به بالاترين حد خود مي رسد که در بحران پاندمي کرونا و در ادامه قرنطينه و آموزش‌هاي مجازي، نگراني ها به بالاترين حد خود رسيده است.
سيف زرگر با اشاره به انجام پژوهش‌هايی درباره ارتباط آموزش‌هاي مجازي و رابطه آن با دوران قرنطينه خانگي ناشي از کرونا مي‌افزايد: با توجه به اينکه دانشجويان در دوران قرنطينه توسط آموزش مجازي اقدام به يادگيري دروس کرده‌اند، اين مهم مي‌تواند استرس ناشي از کرونا را به بالاترين حد خود برساند.
زرگر، تبعيت نکردن دانشجويان از ساختاري مشخص حين آموزش‌هاي مجازي را يکي از علل اصلي بروز استرس در دانشجويان مي‌داند و مي گويد: در آموزش‌هاي مجازي يا از راه دور صرفا شرکت در کلاس‌هاي آنلاين از زمان‌بندي و قانون مشخصي پيروي مي‌کند. وي مي گويد: در تمام جوامع فقدان ساختارها همواره تغييرات و دردسرهايي را به دنبال دارد و از آنجايي که دانش‌آموزان و دانشجويان آموزش ديده‌اند که از ساختاري مشخص براي درس خواندن و حضور در کلاس تبعيت کنند، تلاقي اين عادات با بروز پاندمي کرونا مي‌تواند زمينه‌هاي استرس را بيش از پيش در زمان امتحانات فراهم کند.
زرگر تصريح مي کند: در محيط زندگي ابزارهايي همانند کامپيوتر، موبايل، تلويزيون، صداي زنگ تلفن يا در منزل مي‌تواند مشخصا عامل حواس‌پرتي باشد و اعمال محدوديت و مرز‌بندي در منزل کار بسيار سختي است و از سوي ديگر بسر بردن دانشجويان در انزواي اجتماعي و دوري از همکلاسان مي‌تواند بر استرس‌ها دامن بزند.
اين روانشناس، بي‌حوصلگي و عدم‌تمرکز را يکي ديگر از چالش‌هاي دوران قرنطينه مي‌داند و اضافه مي‌کند: استرس‌هاي ناشي از استفاده تلفن همراه فاکتور مهمي براي بر هم زدن تمرکز است و مطالعات نشان داده است که کار کردن يا درس خواندن در منزل ذاتا مي‌تواند استرس‌زا‌تر باشد و اين استرس اضافه ناشي از استفاده بيش از اندازه از موبايل، رصد صفحات مختلف فضاي مجازي و بازي‌هاي موبايلي است.
وي مي‌گويد: بايد دانش آموزان و دانشجويان در گام اول برنامه اي منظم را طراحي و تنظيم کنند و در اين برنامه ساعات خواب و بيداري مشخص شود.
زرگر مي‌افزايد: بايد اولويت مطالعه درس‌هاي سخت‌تر باشد و سعي کنيم به درس‌هاي پرحجم و پرچالش‌تر بيشتر بپردازيم.
وي توصيه مي‌کند: بهتر است گروه‌هايي تشکيل شود تا در ذيل اين گروه‌ها صرفا درباره روش‌هاي آموزش و نحوه درس خواندن بحث و بررسي شود و زمان طلايي خواب 10 شب تا 2 بامداد است و دانشجويان بايد حداقل در دوران امتحانات از اين ساعات بهره کافي را ببرند.
انتهای پیام/ |
